Lekko zdezorientowany, kończę i też wracam, ona siedzi przy oknie, ja od strony korytarza, facet śpi (to jej facet?), ona bierze książkę w obie dłonie i układa nogi na siedzeniu stopami w moją stronę, patrzy na mnie znad książki pytająco, ja tylko mrugam oczami, a ona wyciąga się w moją stronę tak, że jej stopy są z 20 cm od moich ud i czyta dalej, kiedy układała się tak pod rozcięciem jej spódnicy zobaczyłem chyba lamówkę pończoch, wyobraźnia pogalopowała, ale jej obojętność była raczej zniechęcająca, opieram głowę o szybę, patrzę na nią, jest naprawdę piękna, ciemne kręcone i dość długie włosy, karnacja, które sugeruje południową półkulę, męska czarna koszula zapięta pod szyję, czarna spódnica za kolano z dość długim wycięciem i (chyba) pończochy, pod siedzeniem wysoka szpilka, nie znam się, ale myślę, że nie tania, a na wieszaku brązowy płaszcz i marynarka marki po włosku brzmiącej nazwie, myśli kłębią się w głowie, a ona czyta… Zamykam oczy
